Cykl pracy spawarki to procentowy wskaźnik czasu, w którym spawarka może działać przy określonym prądzie i napięciu w ciągu 10-minutowego okresu, bez ryzyka przegrzania. Na przykład, cykl pracy 60% oznacza, że spawarka może działać przez 6 minut, a następnie wymaga 4 minut odpoczynku. Jest to kluczowy parametr do uwzględnienia przy wyborze spawarki dla konkretnych zastosowań.
Synergia odnosi się do zautomatyzowanego procesu regulacji parametrów spawania w czasie rzeczywistym. Dzięki tej funkcji, spawarka automatycznie dostosowuje ustawienia w oparciu o wprowadzone przez operatora wartości, co upraszcza proces i zwiększa jakość spoin. Umożliwia to nawet mniej doświadczonym spawaczom wykonywanie spawów o wysokiej jakości.
2T/4T usprawnia proces rozpoczęcia i zakończenia spawania. Dwutakt, po wciśnięciu przycisku, doprowadza do uwolnienia się gazu oraz inicjacji prądu w celu wykonania spoiny. Po zwolnieniu przycisku prąd zostaje odcięty, co kończy też proces spawania. Czterotakt poleca się do wykorzystania przy wykonywaniu dłuższych i bardziej czasochłonnych spoin. Procedura wymaga wciśnięcia i zwolnienia przycisku, co uruchamia prąd oraz wypływ gazu. Ponowne wciśnięcie i zwolnienie przycisku kończy proces.
Hot Start to funkcja w spawarkach MMA, która ułatwia rozpoczęcie pracy poprzez zwiększenie prądu spawania o około 30% w momencie zajarzenia łuku. W miejscu stykania się elektrody z materiałem dochodzi do natychmiastowego rozgrzania inicjującego nadtopienie się powierzchni.
Puls jest funkcją spawarki umożliwiającą spawanie prądem pulsacyjnym, a dokładniej dwoma rodzajami prądu generowanymi przez urządzenie spawalnicze. Pierwszy (podstawowy) podtrzymuje łuk elektryczny i prowadzi do stopienia metalu oraz elektrody. Drugi prąd pulsacyjny jest już odpowiedzialny za prawidłowy przepływ metalu do jeziorka spawalniczego. Wpływa to na uzyskanie jednolitej spoiny bez względu na to, w jakiej pozycji było wykonywane spawanie.
Podwójny puls czy też podwójna pulsacja to określenie funkcji spawania impulsowego. W tym przypadku spawacz może regulować poziom pulsacji prądu, a do tego szybkość podawania drutu. Stosowanie tej funkcji pozwala wpływać na estetykę spoiny oraz jej jakość.
Cykl pulsu w spawaniu to sekwencja zmian prądu spawania między dwoma poziomami: prądem szczytowym i prądem bazowym. Prąd szczytowy zapewnia głęboką penetrację materiału, podczas gdy prąd bazowy służy do chłodzenia spoiny i minimalizowania deformacji. Regulacja parametrów jak czas trwania fazy szczytowej i bazowej, częstotliwość pulsowania i amplituda pozwala na precyzyjne dostosowanie procesu spawania do różnych zastosowań i materiałów.
VRD oznacza "Voltage Reduction Device" i jest to system obniżający napięcie na uchwycie spawalniczym, kiedy spawanie nie jest wykonywane. Zwiększa to bezpieczeństwo operatora minimalizując ryzyko porażenia prądem. Odpowiednie napięcie przywrócone zostaje w momencie ponownego zajarzenia łuku. VRD jest stosowane zarówno w spawarkach przemysłowych jak i domowego użytku.
Anti Stick to funkcja w spawarkach, która zapobiega przyklejaniu się elektrody do materiału podczas spawania łukowego. Działa poprzez automatyczne odcięcie lub obniżenie prądu spawania w momencie, gdy spawarka wykryje, że elektroda się przykleja. Pomaga w bezpiecznym oddzieleniu elektrody bez generowania iskier.
Arc Force jest funkcją, regulującą automatycznie dynamikę łuku spawalniczego. Zapobiega zgaszeniu łuku i przyleganiu elektrody do materiału bazowego. Zwiększa ona prąd gdy łuk jest zbyt krótki, co pozwala na utrzymanie stabilności nawet w trudnych warunkach spawania. Jest to szczególnie przydatne w spawaniu pozycyjnym i przy różnych rodzajach elektrod.
Burn back czyli funkcja upalania drutu zapobiegająca przytapianiu się drutu do końcówki prądowej. Polega na wysunięciu kawałka drutu spawalniczego po zakończeniu podawania prądu.
Częstotliwość AC (Alternate Current) odnosi się do liczby zmian kierunku prądu na sekundę w obwodzie elektrycznym i jest wyrażana w hercach (Hz). W kontekście spawania TIG z użyciem prądu zmiennego, regulacja częstotliwości AC wpływa na kształt i stabilność łuku spawalniczego oraz na głębokość penetracji metalu. Wyższa częstotliwość może prowadzić do bardziej skoncentrowanego i stabilnego łuku, ale także do szybszego zużycia elektrody.
AC Balans to funkcja w spawarkach TIG, która pozwala na regulację czasu trwania i intensywności fazy dodatniej i ujemnej prądu zmiennego (AC). Umożliwia to optymalizację procesu spawania pod kątem różnych potrzeb, takich jak głębokość penetracji metalu czy usunięcie tlenku z powierzchni materiału. Regulacja AC Balans jest szczególnie ważna przy spawaniu metali jak aluminium, które mają oksydacyjną warstwę powierzchniową.
Bi-Level to technologia pozwalająca na przełączanie między dwoma różnymi poziomami prądu spawania w trakcie jednego cyklu spawalniczego. To ułatwia precyzyjne kontrolowanie procesu, na przykład umożliwiając szybkie przenikanie metalu bazowego na wyższym prądzie i późniejsze wypełnianie spoiny na niższym prądzie. Technologia ta jest często stosowana w zaawansowanych systemach spawalniczych dla zwiększenia efektywności i jakości spawu.
Pamięć ustawień jest funkcją w spawarkach, która umożliwia zapisywanie preferowanych parametrów spawania. Ułatwia to pracę przez umożliwienie szybkiego dostępu do wcześniej używanych ustawień. Jest szczególnie użyteczna w produkcji seryjnej.
Slow Feed / Dojazd drutu w spawarkach kontroluje początkową prędkość podawania drutu. Pozwala na zmniejszenie ilości bryzg i poprawę jakości spoiny na początku procesu spawania. Gdy spawanie zakłada szybkie tempo podawania drutu, funkcja slow feed pozwala na zajarzenie łuku podając w początkowej fazie drut z małą prędkością.
Prąd startu, czyli narastanie prądu, to funkcja w spawarkach, która pozwala na stopniowe zwiększanie prądu spawania od niższego poziomu do żądanego prądu roboczego. Ma to na celu zminimalizowanie ryzyka nadmiernego wpływu ciepła na materiał w początkowej fazie spawania, co może prowadzić do deformacji czy pęknięć.
Prąd szczytowy to najwyższy prąd, jaki jest używany w procesie spawania. Umożliwia on głęboką penetrację materiału bazowego, a w spawaniu pulsacyjnym jest używany w fazie "szczytu" cyklu pulsacyjnego.
Prąd bazowy w spawaniu to poziom prądu utrzymywany pomiędzy fazami prądu szczytowego w cyklu pulsacyjnym. Jego głównym zadaniem jest minimalizacja deformacji i nadmiernej penetracji materiału poprzez chłodzenie spoiny. Prąd bazowy jest zwykle niższy od prądu szczytowego i jego regulacja pozwala na zrównoważenie penetracji materiału i jakości spoiny.
Czas opadania to okres, w którym prąd spawania maleje z prądu szczytowego do prądu bazowego w procesie pulsacyjnym. Regulacja czasu opadania wpływa na jakość i wygląd spoiny, jak również na kontrolę cieplną materiału. Szybki czas opadania może zminimalizować deformacje, ale zbyt szybkie zmiany prądu mogą wpłynąć na stabilność łuku.
TIG Lift to technika zapłonu łuku w spawaniu TIG, która polega na delikatnym dotknięciu elektrody do materiału bazowego i szybkim jej odciągnięciu. Pozwala to na inicjowanie łuku spawalniczego bez użycia wysokiego napięcia, co minimalizuje ryzyko przyspieszonego zużycia elektrody i wpływu na materiał bazowy.
TIG Scratch czyli metoda zapłonu łuku w spawaniu TIG, polegająca na zarysowaniu elektrody po powierzchni materiału bazowego, co inicjuje łuk spawalniczy. Jest to jedna z prostszych i bardziej tradycyjnych metod zapłonu, ale może prowadzić do szybszego zużycia elektrody i pozostawienia śladów na materiale.
Wykres przebiegu TIG tzw. „drabinka TIG” to graficzna reprezentacja parametrów procesu spawania TIG (Tungsten Inert Gas) w zależności od kolejnych etapów spawania. Może on pokazywać, jak te parametry zmieniają się w czasie, np. prąd początkowy, narastanie prądu, opadanie prądu, prąd końcowy, przed i powypływ gazu.
Kształty fali TIG odnoszą się do różnych form prądu używanego w spawaniu TIG (Tungsten Inert Gas), takich jak sinusoidalny, trójkątny, trapezowy czy prostokątny. Różne kształty fali mają wpływ na charakterystykę łuku spawalniczego, głębokość penetracji oraz jakość spoiny. Wybór odpowiedniego kształtu fali jest istotny dla optymalizacji procesu spawania, szczególnie w przypadku trudno spawalnych materiałów jak aluminium czy tytan.
SPOT czyli spawanie punktowe, gdzie dwa materiały są łączone poprzez krótkotrwałe przepuszczenie prądu elektrycznego przez stykające się punkty. Ta metoda jest często używana w przemyśle samochodowym i innych aplikacjach, gdzie potrzebne są szybkie, ale trwałe połączenia. Jest efektywna w łączeniu cienkich arkuszy metalu.
Lutospawanie to technika łączenia metali za pomocą materiału spajającego o niższej temperaturze topnienia niż łączone materiały. Stosowane często w branży samochodowej i HVAC. Przydatne podczas łączenia blach pokrytych warstwą cynku.
Napawanie jest procesem, w którym warstwa materiału (napoiny) jest nakładana na powierzchnię wyrobu w celu zwiększenia jego odporności na ścieranie, korozję lub wpływ innych czynników środowiskowych. Proces ten różni się od spawania, ponieważ materiał podkładu nie topi się całkowicie, a jedynie jest podgrzewany do temperatury umożliwiającej przyczepność napoiny. Jest to często stosowane w przemyśle maszynowym, narzędziowym i energetycznym.
Oznaczenia spoin spawalniczych to zestaw symboli i kodów używanych do opisu charakterystyki, rodzaju i wymiarów spoin w dokumentacji technicznej lub rysunkach konstrukcyjnych. Pomagają one w jednoznacznym zrozumieniu wymagań i standardów związanych ze spawaniem, takich jak typ spoiny, pozycja spawania czy rodzaj materiału. Umożliwiają efektywną komunikację między projektantami, inżynierami i spawaczami.
